Vrouwen die in de Japanse interneringskampen in Nederlandse-Indië zaten hebben geleerd over hun leed te zwijgen. Op latere leeftijd komen de gevoelens van woede en verdriet naar boven en herleven ze de pijn. 

Wat hebben de vrouwen en kinderen in de Japanse interneringskampen in Nederlands-Indië meegemaakt? En welke wonden zijn daarbij achtergebleven? In Als ik mijn ogen sluit vertellen vrouwen die de kampen overleefden over hun ervaringen en hoe zij daar later in hun leven mee omgingen. Regisseur Pieter van Huystee heeft zelf een persoonlijke band met deze geschiedenis. Zowel zijn moeder als oma overleefden een Japans kamp. Omdat hij met zijn inmiddels overleden moeder nauwelijks over haar ervaringen heeft gesproken, stelt hij in de film juist de vragen die hij nu niet meer aan haar kan stellen. 

NAGESPREK: in gesprek met Dewi van Hoek